„Kasacja” R. Mróz

Autor: Remigiusz Mróz

Tytuł: Kasacja (Joanna Chyłka #1) / Zaginięcie (#2) / Rewizja (#3) / Immunitet (#4) / Inwigilacja (#5) / Oskarżenie (#6) / Testament (#7) / Kontratyp (#8) / Umorzenie (#9) / Wyrok (#10) / Ekstradycja (#11) / Precedens (#12) / Afekt (#13) / Egzekucja (#14) / Skazanie (#15)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 494

Rok pierwszego wydania: 2015

Źródło: Kupiona

Wyzwanie: Czytam opasłe tomiska (494 strony)

---

Data: 17.02. br. Miejsce akcji: bytomski Matras. Godzina: 19:20. Odbieram paczkę z dwiema książkami i pędzę do domu. Godzina: 21:50. Zaczynam lekturę. Przepadam bez reszty. A teraz przypomnijcie sobie to uczucie, kiedy ostatnio jechaliście na rollercoasterze w wesołym miasteczku. Ale takim dużym, porządnym rollercoasterze. Już macie? Czujecie ten pęd we włosach, żołądek gdzieś na wysokości gardła, łaskotanie w brzuchu, palce zaciśnięte na barierce, która ma Was chronić przed wypadnięciem z krzesełka podczas dzikiego zjeżdżania i wjeżdżania po szynach? A teraz wyobraźcie sobie, że ta barierka pęka i zawisacie na krawędzi wagonika. No więc taką właśnie jazdę zaserwował nam Remigiusz Mróz w swoim thrillerze prawniczym „Kasacja”.

I want to play a game… Oskarżony o zabicie dwóch osób Piotr Langer niewątpliwie w coś pogrywa. Jego ojciec, bogaty biznesmen, wynajmuje bezwzględną prawniczkę, Joannę Chyłkę, by ta broniła jego syna. Do pomocy Chyłka dostaje młodego aplikanta, Kordiana Oryńskiego. Tych dwoje od początku jawi się jako ogień i woda: początkujący Oryński, bez doświadczenia, zaraz po studiach prawniczych, nie orientujący się jeszcze w meandrach prawniczego światka wielkiej firmy Żelazny & McVay, słuchający amerykańskiego rapu, palący Davidoffy, jeżdżący tramwajami i skubiący łososia oraz ona – twarda zawodniczka z całkiem niezłym tyłkiem (co od razu zauważa Kordian), bezpośrednia, ostra babka, klnąca ile wlezie, nie bawiąca się w subtelności, zażerająca się mięchem serwowanym w Hard Rock Cafe i zasłuchująca w heavy metalu. Żadna Asia, Asiunia i Aśka, po prostu Chyłka. A Oryński, jak by nie miał dostatecznie przesrane z powodu swojego imienia, zostaje przezwany Zordonem. I tak już zostaje.

Razem próbują rozgryźć sprawę swojego klienta, Piotra, który bynajmniej nie ułatwia im śledztwa, nie chcąc czegokolwiek zeznać. Wygląda tak, jakby było mu absolutnie obojętne, jaki wyrok zapadnie w tej sprawie, a za zabicie ze szczególnym okrucieństwem dwóch osób (i siedzenie z ich zwłokami 10 dni we własnym mieszkaniu) grozi mu dożywocie. Chyłka i Zordon, chcąc nie chcąc, muszą współpracować. Spotkają się więc w głośnym i zadymionym Hard Rock Cafe, gdzie ta pierwsza je za dwóch (potężnych mężczyzn), a ten drugi skubie swojego łososia. Nic nie jest proste. Klient milczy. Wszystko się sypie. Nie ma szans na obronienie oskarżonego, który zdaje się zupełnie nie przejmować swoim losem. I wtedy, gdy wszystko jest już tak zagmatwane i tak popieprzone, że wydaje się, iż Mróz powinien zwolnić, on tylko podkręca tempo. Cóż – ten człowiek jest mistrzem literackiego sprintu.

Spróbujecie dotrzymać mu tempa? Nie jest to wcale łatwe, bo wartko tocząca się akcja z wieloma suspensami, barwnymi postaciami i coraz to nowymi kłodami, rzucanymi pod nogi Chyłki i Zordona sprawiają, że pragnie się poruszać gałkami ocznymi szybciej, niż to możliwe; doprawdy można dostać oczopląsu! Porwania, groźby karalne, pobicia, gangsterzy, prawnicy wciągający białego gandalfa (czyli amfę), bezwzględni szefowie, świadkowie znikający szybciej niż mięso pożerane przez Chyłkę… czego tu nie ma?! Remigiusz Mróz, dyplomowany absolwent prawa, roztacza przed nami okrutną wizję i dreszczem przejmuje pytanie, które trzeba sobie zadać: ile z tych rzeczy jest prawdą, a co jest zmyśleniem? Czy tak wygląda polskie sądownictwo?

Na świecie jest taka właśnie sprawiedliwość, jaką dostaliśmy. Każdy ma swoją rolę do odegrania. Prokurator wyolbrzymia, my pomniejszamy, a sędzia szuka czegoś pośrodku. A przedtem ktoś układa normę prawną, wokół której wszyscy tańczymy jak pieprzeni Indianie, odpychając się wzajemnie i podkładając sobie nogi. To jest sprawiedliwość w demokratycznym wydaniu.

Data: 18.02. br. Godzina: 21:20. Zamykam książkę. To kiedy ta następna powieść Mroza? 😉

5/6