„Denar dla szczurołapa” A. Michalak

Autor: Aleksander R. Michalak

Tytuł: Denar dla szczurołapa

Wydawnictwo: Replika

Liczba stron: 432

Rok pierwszego wydania: 2018

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Jako że skrajnie rzadko sięgam po tak zwane bestsellery, w najlepszym razie czekając, aż zainteresowanie danym tytułem nieco ucichnie, a w najgorszym nie przejawiając nigdy chęci przeczytania go, złożyło się tak, że nadal nie zapoznałam się z żadną powieścią spod znaku przygody, religii i sztuki autorstwa Dana Browna. Nie mam więc porównania ani kontekstu potrzebnego, by ocenić oryginalność historii Aleksandra R. Michalaka i jej wyższości bądź niższości względem „Kodu Leonarda da Vinci” czy „Aniołów i demonów”. Za to sięgnęłam po „Denar dla szczurołapa” bez specjalnego nastawienia, spodziewając się po prostu dobrego czytadła, którego nie będzie się dało odłożyć. Czy miałam rację? Połowicznie.

Reklamy

„Kontratyp” R. Mróz

Autor: Remigiusz Mróz

Tytuł: Kontratyp (Joanna Chyłka #8) / Kasacja (#1) / Zaginięcie (#2) / Rewizja (#3) / Immunitet (#4) / Inwigilacja (#5) / Oskarżenie (#6) / Testament (#7)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 532

Rok pierwszego wydania: 2018

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Remigiusz Mróz niewątpliwie jest pisarzem XXI wieku: poprzez liczne interakcje z czytelnikami trzyma rękę na pulsie i jest w stanie na bieżąco wyłapywać, jakie rozwiązania fabularne przypadły do gustu jego odbiorcom, a jakie zostały skrytykowane. Nie jestem pewna, jak wiele osób podnosiło w swoich opiniach kwestię napiętych relacji osobistych Chyłki i Zordona, jednak sama byłam jedną z nich. Pisałam, że pora najwyższa, by coś się w końcu zadziało, że czas na przełamanie ich relacji. No i w „Kontratypie” takie przełamanie nastąpiło. A co się dzieje na sali sądowej? Nie możemy przecież zapominać, że seria prawnicza sprawami kryminalnymi stoi.

„Outsider” S. King

Autor: Stephen King

Tytuł: Outsider

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Liczba stron: 640

Rok pierwszego wydania: 2018

Tłumaczenie: Tomasz Wilusz

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Stephen King nie zwalnia tempa. Przeciwnie, mam wrażenie, że w ostatnich latach jakby przyspieszył – a wielbiciele jego twórczości znów często dostają kolejne tytuły mistrza horroru. Tym razem pisarz powraca do thrillera z elementami nadprzyrodzonymi, które to połączenie wypróbował już przy trylogii z Billem Hodgesem. W „Outsiderze” otrzymamy zresztą zgrabne nawiązanie do tamtych historii, bowiem w pewnym momencie na scenę wkracza jeden z bohaterów tamtego cyklu. Który i co tam robi? Tego już nie zdradzę.

„Hashtag” R. Mróz

Autor: Remigiusz Mróz

Tytuł: Hashtag

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 424

Rok pierwszego wydania: 2018

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Wokół tej książki kontrowersje narosły jeszcze zanim trafiła na rynek. Przez media przetacza się co i rusz kolejna fala krytyki, gdy Remigiuszowi Mrozowi zarzuca się pisanie taśmowo, chęć zostania współczesnym Kraszewskim, słaby research i tym podobne. Druga strona pisze o świetnej rozrywce, nieodkładalnych thrillerach i zaskakujących zwrotach akcji. Gdzie ja w tym wszystkim jestem? Gdzieś pośrodku. Bo Remigiusz Mróz, chcąc nie chcąc, stał się już pewnym produktem: a jest to produkt, który świetnie się w tej chwili sprzedaje. Afery nakręcają jedynie hype i sprzedaż, wydawnictwa, w których są wydawane jego powieści zacierają ręce, a sam Mróz po prostu jest na fali. Mało kto by nie skorzystał z sytuacji. Jednak nie da się ukryć, że kiedy tyle się wydaje, to pewne pozycje muszą być słabsze, a zasada ta nie ominęła i najpopularniejszego obecnie polskiego pisarza. Z tego też powodu do lektury „Hashtagu” podchodziłam z pewną obawą. Czy słusznie?

„Przepaść” M. Paver

Autor: Michelle Paver

Tytuł: Przepaść

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 272

Rok pierwszego wydania: 2016

Tłumaczenie: Maciej Miłkowski

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Właściwie nie wiem, dlaczego tak mało thrillerów/horrorów toczy się w górach – wydają się one idealnym tłem dla powieści z dreszczykiem. Co prawda do głowy przychodzi mi cykl o komisarzu Forście Remigiusza Mroza, „Bielszy odcień śmierci” Bernarda Miniera czy „Istota zła” Lucy D’Andrei, ale to mimo wszystko nieliczne wyjątki. W swoje ręce dorwałam niedawno „Przepaść” Michelle Paver, książkę reklamowaną jako coś na pograniczu horroru i thrillera, z akcją na zabójczej Kanczendzondze. Trzeci co do wielkości szczyt na Ziemi, straszący okrutnymi lawinami, rozrzedzonym powietrzem i ekstremalną wysokością – i pewna wyprawa badawcza, która chce ten szczyt zdobyć. Mamy 1935 rok, mamy niebezpieczne Himalaje – pozostaje zakrzyknąć: wspaniale! Na to czekałam!

„Smocze kły” M. Crichton

Autor: Michael Crichton

Tytuł: Smocze kły

Wydawnictwo: Dom Wydawniczy Rebis

Liczba stron: 336

Rok pierwszego wydania: 2017

Tłumaczenie: Zbigniew A. Królicki

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Zacznę od wyznania: nigdy nie czytałam „Parku Jurajskiego”, najbardziej znanej powieści Michaela Crichtona. Jak przez mgłę pamiętam słynną ekranizację. „Smocze kły”, wydana pośmiertnie najnowsza powieść autora, jest więc dla mnie pierwszym zetknięciem z jego prozą. Przygoda, Dziki Zachód, wyścig po sławę i szczątki dinozaurów – to wszystko brzmi jak świetna historia na letni czas. I nie ma co ukrywać, tak właśnie jest: „Smocze kły” sprawdzą się jako wyśmienita rozrywka na ciepłe dni i wieczory. Przenosimy się do roku 1987, do zachodniej części Ameryki i…

„Dół” P. Hye-Young

Autor: Pyun Hye-Young

Tytuł: Dół

Wydawnictwo: Kwiaty Orientu

Liczba stron: 174

Rok pierwszego wydania: 2016

Tłumaczenie: Marzena Stefańska-Adams

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Zamknięci w bezpiecznym i znanym kokonie literatury europejskiej i amerykańskiej rzadko sięgamy po bardziej egzotyczne historie. Sama się na tym łapię, staram się więc od czasu do czasu sięgać po powieści z Afryki czy Azji, a te zwykle odwdzięczają mi się pewną świeżością i zaskakują mnie swoją innością. Ciekawa byłam, co ma do zaoferowania koreański thriller: znając azjatyckie horrory byłam zdania, że mocno mnie przestraszy, a on… był trochę inny niż się spodziewałam. Co nie znaczy, że gorszy. Co sądzę o „Dole” Pyun Hye-Young?