„Trawers” R. Mróz [PREMIERA]

Autor: Remigiusz Mróz

Tytuł: Trawers (Seria z komisarzem Forstem #3) / Ekspozycja (#1) / Przewieszenie (#2) / Deniwelacja (#4) / Zerwa (#5)

Wydawnictwo: Filia

Liczba stron: 576

Rok pierwszego wydania: 2016

Źródło: Egzemplarz recenzencki

Wyzwanie: Czytam opasłe tomiska (576 stron), Przeczytam polski kryminał

---

„Trawers”, ostatni tom przygód niepokornego komisarza Wiktora Forsta, przynosi kilka niespodzianek. Zaskakiwać może choćby to, że Forst nie jest już taki niepokorny – komisarz został złamany, i doprawdy przykro na to patrzeć. Zdaje się, że Bestia z Giewontu w końcu znalazła na niego sposób, ale wciąż nie powiedziała ostatniego słowa. Gdy w Tatrach zostaje odnaleziony martwy turysta, w którego ustach znajduje się syryjska moneta, podejrzenia w naturalny sposób kierują się na mordercę, który kiedyś powiesił nagiego, martwego mężczyznę na giewonckim krzyżu. Jednak polscy patrioci mają inne zdanie na ten temat: uważają oni, że za wszystko odpowiedzialni są uchodźcy, którzy zostali zakwaterowani w Kościelisku przez miejscowego wójta. Mieli zostać w Polce tylko 3 dni, ich pobyt był bowiem tymczasowy, jednak teraz sprawa się skomplikowała. Na Syryjczyków pada strach, bowiem skrajnie prawicowi Polacy manifestują pod szkołą, w której zatrzymali się uchodźcy, a ich transparenty i hasła, które wykrzykują, w niewybredny sposób każą się domyślać, co zrobią obcym, gdy tylko dostaną ich w swoje ręce. Sprawą śmierci człowieka, który został zamordowany w górach, zajmuje się prokurator Wadryś-Hansen i trzeba przyznać, że ma twardy orzech do zgryzienia, bowiem morderca odciął ofierze opuszki palców oraz wybił jej wszystkie zęby. Mężczyzna jest właściwie nie do zidentyfikowania…

Po raz pierwszy Dominika Wadryś-Hansen zaczyna żałować tego, co zrobiła. Forst jest odsunięty od sprawy, a jego pomoc byłaby teraz na wagę złota. Niemniej pani prokurator współpracuje z innym znanym nam z poprzednich części policjantem, Edmundem Osicą. Razem próbują rozwikłać sprawę, która plącze się coraz bardziej, bowiem spirala strachu i nienawiści się nakręca, patrioci krzyczą coraz głośniej (a nawet próbują przejść od słów do czynów), Syryjczycy nie chcą pomóc w śledztwie, udając, że nie rozumieją angielskiego (w którym to języku usiłuje się z nimi porozumieć Wadryś-Hansen), a morderca… o, morderca się dopiero rozkręca.

Za to Wiktor Forst stacza się po równi pochyłej. Zawsze miał skłonności do autodestrukcji, ale kiedyś miał o co walczyć i płonął w nim ogień zemsty. Teraz stracił wszelki sens życia i popadł w apatię. Pamiętacie tego twardziela, który uśmiechał się cynicznie i zawsze miał na końcu języka jakąś ciętą uwagę? To zapomnijcie o nim, bo tego Forsta już nie ma. Jedyne, po czym możecie go poznać, to słynne koszule w czerwoną kratę – one wciąż zdobią jego grzbiet. No, i to by było chyba na tyle…

Uśmiechnął się blado, ale nie było w tym cienia wesołości. Dominika uświadomiła sobie, że pod płaszczykiem tego lichego żartu skrywa się realna świadomość upadku. Upadku, który już trwał. Forst zdawał sobie sprawę, że będzie tylko gorzej – i zapewne nie miał zamiaru robić nic, co mogłoby to zmienić.

Dobrze w takim razie, że Remigiusz Mróz postanowił umieścić w powieści postać pełną werwy, która stanowi przeciwwagę dla zrezygnowanego Forsta, a jest nią Joanna Chyłka. Tak, dobrze czytacie: ostra prawniczka z kancelarii Żelazny&McVay ma w tej historii pewną rolę do odegrania. Zostaje przed nią postawione wyzwanie, a jeśli jest coś, co Chyłka lubi bardziej od krwistych, pikantnych steków z Hard Rocka, to są to właśnie wyzwania. Jednak czy podejmie się ona pewnej, wydawałoby się, z góry przegranej sprawy? Jeśli jesteście tego ciekawi, to koniecznie musicie sięgnąć po najnowszą powieść Remigiusza Mroza.

Powiem szczerze: chciałam i nie chciałam czytać „Trawersu”. Nie muszę chyba tłumaczyć, dlaczego chciałam, prawda? A dlaczego nie chciałam? Bo to ostatni tom trylogii, którą bardzo polubiłam, która wielokrotnie wzbudzała we mnie żywe emocje i powodowała, że krzyczałam z niedowierzania nad książką (a jako że jestem osobą cichą, to uwierzcie mi, że nie robię tego często). Odczuwałam przykrość na myśl, że będę musiała się pożegnać z komisarzem Forstem.

Widać, że Mróz zaplanował wielki finał, i choć zakończenie pozostawił lekko otwarte, ważniejsze wątki są domknięte. Po pierwszym tomie byłam ciekawa, jak ta historia potoczy się dalej, po drugim z niedowierzaniem kręciłam głową, myśląc sobie: jak on chce to rozplątać? Co wymyśli, by całą sprawę uwiarygodnić? Po tomie trzecim mogę stanowczo stwierdzić: nie musicie wątpić w Mroza. Wszystko się zazębiło, a „Trawers” balansuje gdzieś pomiędzy sensacyjnymi wątkami monet i zwojów, które wiodły prym w „Ekspozycji” a twardym, mrocznym kryminałem, jakim było „Przewieszenie”.

Nowością w tej serii, choć sygnalizowaną już w „Rewizji” (trzecim tomie cyklu z Joanną Chyłką), są wtręty o naturze społeczno-obyczajowej. Tam autor wziął na tapet Romów, a tu uchodźców, temat wciąż dość gorący w polskich mediach. Zapewne czytelnicy podzielą się na dwa obozy: tych, którzy będą z takiego obrotu sprawy zadowoleni i tych, którzy będą zdania, że Mróz niepotrzebnie spowalnia akcję książek i że jak będą sobie chcieli poczytać przemyślenia tej natury, to sięgną po którąś powieść Dostojewskiego. Ja jestem w tej pierwszej grupie, bo i oddechu można czasem zaczerpnąć (a przy co drastyczniejszych scenach zapominam o wciąganiu powietrza do płuc), i postaci są przez to lepiej zarysowane, bowiem znamy nie tylko ich charakter (który można wyczytać z dialogów i ich zachowania), ale też poglądy. Trochę żałuję, w którą stronę została poprowadzona akcja, jeśli chodzi o życie prywatne bohaterów, ale to nie jest coś, z czego można by czynić poważny zarzut. A nawet, gdybym próbowała, to Mróz i tak powie, że „samo mu się tak napisało”. I co ja z Tobą, autorze drogi, mam? Mimo wszystko – dobrze mam, bo Remigiusz Mróz rozpieszcza fanów swojej twórczości kolejnymi powieściami w dość regularnych odstępach czasu. I, co istotne, wciąż trzyma poziom.

5/6

Za egzemplarz recenzencki książki dziękuję wydawnictwu Filia Mroczna Strona:

PS Wydawnictwo ogłosiło niedawno, że prawa do ekranizacji serii zostały sprzedane! Brawo! W związku z tym poprosili mnie, bym podała im swoje typy co do tego, kto mógłby zagrać główne role w serialu. Oto, kogo wybrałam. Zgadzacie się ze mną czy może widzielibyście tu innych aktorów?

Marcin Dorociński jako Wiktor Forst

Magdalena Walach jako Olga Szrebska

Magdalena Cielecka jako Dominika Wadryś-Hansen

Bogusław Linda jako Edmund Osica

Piotr Stramowski jako Bestia

Reklama