„Dzień gniewu” B. Szczygielski

Autor: Bartosz Szczygielski

Tytuł: Dzień gniewu

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 408

Rok pierwszego wydania: 2023

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Za każdym razem, gdy Bartosz Szczygielski wydaje nową książkę, nie mogę sobie odmówić sięgnięcia po nią. Dzieje się tak, ponieważ po ośmiu jego powieściach wiem już, że otrzymam dobrze napisaną historię z wartką akcją, ciekawie rozpisaną intrygą i wyrazistymi bohaterami. Szczygielski uświadamia mi, ile strachów mam pogrzebanych gdzieś głęboko w głowie, na co dzień o nich nie myśląc. Nieuczciwi, chcący coś ukryć sąsiedzi, mężczyzna o złych zamiarach, który jak gdyby nigdy nic zaczepi cię na ulicy w biały dzień czy atak szaleńca to tylko niektóre z nich. Trochę mnie to przeraża, jak autor grzebie w mojej głowie, ale dzięki temu jego thrillery nieodmiennie robią na mnie spore wrażenie. Nie inaczej było z „Dniem gniewu”.

„Sydonia. Słowo się rzekło” E. Cherezińska

Autor: Elżbieta Cherezińska

Tytuł: Sydonia. Słowo się rzekło

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Liczba stron: 584

Rok pierwszego wydania: 2023

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Nie ma dla mnie na rodzimej pisarskiej scenie człowieka, który lepiej przybliża naszą historię, szczególnie te jej mniej znane wątki. Piastom dała ludzką twarz w cyklu „Odrodzone królestwo”, w „Legionie” przypomniała zasługi Brygady Świętokrzyskiej, a w cyklu „Harda” przedstawiła nam silną i niezwykle postępową jak na czasy, w których żyła Świętosławę. To jednak ledwie połowa twórczości Elżbiety Cherezińskiej, ale dalsze odkrycia pozostawiam już Wam, a ja tymczasem skupię się na jej najnowszej powieści pod tytułem „Sydonia. Słowo się rzekło”, której bohaterkę łączy ze Świętosławą kilka cech charakteru, wśród których przodują hardość, nieustępliwość i samodzielność. Poznajcie Sydonię von Bork.

„Chołod” Sz. Twardoch

Autor: Szczepan Twardoch

Tytuł: Chołod

Wydawnictwo: Literackie

Liczba stron: 416

Rok pierwszego wydania: 2022

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Dwa lata minęły od wydania poprzedniej powieści Szczepana Twardocha, „Pokory”. Nie były to jednak bynajmniej dla fanów autora lata posuchy, bowiem w międzyczasie pojawił się zbiór felietonów „Wielkie Księstwo Groteski” oraz dramat „Byk”. Nie ma chyba jednak co ukrywać, że to w dłuższej, powieściowej formie śląski pisarz ma największe pole do popisu i to jego powieści zawsze robią na mnie największe wrażenie. W „Chołodzie” Twardoch wykonał dobry ruch: oderwał się fabularnie od Górnego Śląska i Warszawy, których wierny mu czytelnik może mieć już przesyt, a jednocześnie postawił na miejsce, w którym był i które zna: Spitsbergen i szerzej ‒ Morze Arktyczne.