„Skazanie” R. Mróz

Autor: Remigiusz Mróz

Tytuł: Skazanie (Joanna Chyłka #15) / Kasacja (#1) / Zaginięcie (#2) / Rewizja (#3) / Immunitet (#4) / Inwigilacja (#5) / Oskarżenie (#6) / Testament (#7) / Kontratyp (#8) / Umorzenie (#9) / Wyrok (#10) / Ekstradycja (#11) / Precedens (#12) / Afekt (#13) / Egzekucja (#14)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 488

Rok pierwszego wydania: 2022

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

„Skazanie”. Piętnasty tom serii. Nie spodziewałam się nigdy, że Chyłka zajdzie tak daleko, szczególnie, że sam autor zakładał początkowo, że „Kasacja” będzie osobnym, pojedynczym bytem. Oj, nie znał wtedy jeszcze upartości Joanny Chyłki! 14 sądowych spraw, kilka porwań, kilkanaście pobić i wiele litrów tequili później jesteśmy razem w tym punkcie. Poprzednio dość mocno kręciłam nosem na fabułę, jak było tym razem?

Chyłce udaje się odzyskać prawo do wykonywania zawodu, teraz więc szuka jakiejś głośnej sprawy, dzięki której mogłaby się odkuć i pokazać kancelarii Żelazny & McVay, że wciąż jest najlepsza. Otrzymuje jednak sprawę, którą nikt inny nie chciał się zająć – w dodatku po raz pierwszy to ona ma wystąpić w charakterze oskarżyciela subsydiarnego. Prawniczka, która staje się prokuratorem? Wcześniej ani by pomyślała o takiej opcji, jednak okazja jest wyjątkowa i wymaga wyjątkowych działań. Zgłasza się do niej matka dziewczyny, której śmierć została zakwalifikowana jako samobójstwo. Twierdzi, że ma dowody, że jej córka nie odebrała sobie życia, a mimo to kolejni prokuratorzy wciąż umarzają postępowanie. Prawniczka szybko dostrzega, że doszło nie tylko do uchybień proceduralnych, ale także manipulacji. Jak przykra niespodzianka z jeziora, w sprawie wypływa nazwisko komisarza Szczerbińskiego. Chyłka bierze się do działania.

Jednak ten dość niecodzienny zwrot w karierze zawodowej to nic w porównaniu z tym, co dzieje się w jej życiu osobistym. Joanna Chyłka szykuje się do ślubu, a poza tym po latach decyduje się nawiązać kontakt z matką. Tak, z tą samą osobą, która ją porzuciła, gdy była dzieckiem, a teraz próbuje odpokutować za swoje winy. Czy Chyłka zmiękła?

No cóż, myślę, że dała się trochę oswoić, jak dzikie zwierzęta, które zmuszone są z nami żyć. Nie martwcie się jednak: prawniczka (prokuratorka?) wciąż jest wyszczekana, wulgarna, obcesowa i sfokusowana na zwycięstwo. A ślubne przygotowania? Są właściwie wyłącznie na głowie Zordona, bowiem Chyłka nie ma zamiaru tracić czasu na wybieranie koloru serwetek i wypisywanie uroczystych zaproszeń.

‒ Jaka jest cena? ‒ zapytała.

‒ Jedenaście tysięcy.

‒ Co? – rzuciła Joanna. ‒ Za ten pieprzony abażur?

Rozmówczyni natychmiast spoważniała, jakby urażona.

‒ Wie pani, to droga tkanina…

‒ Z czego? Rzęs jednorożców?

Zobacz także:

Umówmy się: mało kto skupia się tu na sprawie sądowej, skoro na horyzoncie majaczy w końcu długo oczekiwany ślub Zordona i Chyłki. Dlatego nawet nie mam zamiaru się czepiać, że nie przyciągała ona przez większość książki mojej uwagi. Po prostu rozkoszowałam się myślą, że ta dwójka wreszcie powie sobie „tak”. A czy doszło do tego w „Skazaniu”? Sprawdźcie sami. Ja tylko powiem, że na końcu historii spłakałam się jak głupia.

Ciekawym zagraniem jest wyciągnięcie z czeluści niebytu matki Chyłki. Myślę, że ich relacja ma szanse ciekawie się rozwinąć, choć nie wiem, czy sama Joanna Chyłka jest skłonna to przyznać… Pożyjemy, zobaczymy, bowiem to na pewno nie ostatni tom cyklu!

‒ Powinni dodawać do ciebie takie ostrzeżenie jak do leków ‒ odezwał się Kordian.

‒ Co?

‒ „Nie łączyć z alkoholem”.

Piętnasty tom Chyłki czytałam z przyjemnością i sporą gulą w gardle. Na dobre książce wyszło to, że tym razem nie było w niej żadnych mocno nieprawdopodobnych wydarzeń ani dziko goniącej do przodu akcji. Jedni powiedzą, że to znaczy, że powieść była nudna, a inni ‒ w tym ja ‒ będą ukontentowani. Tak to już jest.

View this post on Instagram

A post shared by Karolina Sosnowska (@tanayah_czyta)

5-/6

Za egzemplarz recenzencki książki dziękuję wydawnictwu Czwarta Strona:

Reklama