„Wiatraki” K. A. Zajas

Autor: Krzysztof A. Zajas

Tytuł: Wiatraki (Trylogia Pomorska #1)

Wydawnictwo: Marginesy

Liczba stron: 480

Rok pierwszego wydania: 2018

Źródło: E-book

---

Krzysztof A. Zajas zadebiutował „Ludźmi w nienawiści”, kryminałem, który dał początek tak zwanej trylogii grobiańskiej. Chociaż czytałam ten tytuł trzy lata temu, wciąż pamiętam wrażenia, jakie mi towarzyszyły przy lekturze. W głowie utkwiła mi również wyrazista postać komisarza Krzyckiego, niby momentami zahaczająca o schemat, a jednak równocześnie się z niego wyłamująca, poprzez przemyślenia i emocje wkładane mu do głowy przez autora. Mrukliwy Krzycki dostał niebawem za partnera postać absolutnie nietuzinkową: Lucka Bałysia, szczupłego, ale niezwykle zwinnego młodego mężczyznę, który i chochlą w garnku zamiesza, i bez problemu znokautuje przeciwnika w bezpośrednim starciu. Dynamika powieści budowanej na przeciwieństwach charakterologicznych zwykle się sprawdza – tak też było w tym przypadku. Po zakończeniu mojej przygody z policyjnym duetem (co zajęło mi ledwie trzy miesiące), poczułam żal. Cieszę się, że teraz miałam okazję sięgnąć po kolejną serię z tymi bohaterami – trylogię pomorską, zainicjowaną przez powieść „Wiatraki”.

„Punkt widzenia” M. Rogala

Autor: Małgorzata Rogala

Tytuł: Punkt widzenia (Agata Górska i Sławek Tomczyk #6) / Zapłata (#1) / Dobra matka (#2) / Ważka (#3) / Zastrzyk śmierci (#4) / Grzech zaniechania (#5) / Cicha noc (#7) / Kwestia winy (#8)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 332

Rok pierwszego wydania: 2019

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

To już szósty tom kryminalno-obyczajowego cyklu Małgorzaty Rogali, i można by się obawiać lekkiego zmęczenia materiału i braku świeżości – jednak nic z tych rzeczy. W „Punkcie widzenia” autorka po raz kolejny udowadnia, że jest świetnym obserwatorem świata, wyczulonym na problemy społeczne i niesprawiedliwość. Tematyka jej książek jest zawsze ważna i bardzo aktualna: i nie inaczej było tym razem. Kto – i za co? – chce się zemścić na sędzi orzekającemu w procesach karnych?

„Nieodgadniona” R. Mróz

Autor: Remigiusz Mróz

Tytuł: Nieodgadniona (Damian Werner #2) / Nieodnaleziona (#1)

Wydawnictwo: Filia

Liczba stron: 400

Rok pierwszego wydania: 2019

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Nie byłam do końca usatysfakcjonowana „Nieodnalezioną”, która choć poruszyła ważne problemy społeczne, to jednak zakończeniem i pewnymi rozwiązaniami fabularnymi spłaszczyła je i uczyniła mało wiarygodnymi. Co więcej, im dłużej myślałam nad tym, jak Remigiusz Mróz opisał wątek przemocy wobec kobiet i im więcej czasu mijało od lektury, tym moje wątpliwości rosły. Gdy więc gruchnęła wieść o kontynuacji historii Damiana Wernera i zaginionej Ewy, byłam mocno sceptyczna. Czy „Nieodgadniona” to dobra książka? I czy powstała z rzeczywistej potrzeby autora, który poczuł, że musi coś dopowiedzieć, czy była tylko reakcją na sporą falę krytyki, jaka spłynęła na niego po wydaniu „Nieodnalezionej”? Czy Mróz złapał wszystkie luźne wątki, które wymknęły mu się z rąk w pierwszym tomie? Postanowiłam to sprawdzić.