Zaproszenie do udziału w projekcie „Literacki przewodnik po Katowicach – łączymy pokolenia”

Moi Drodzy,

dziś chciałabym zaprosić tych z Was, którzy mieszkają w Katowicach bądź okolicy do wzięcia udziału w projekcie organizowanym przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Katowicach we współpracy z GoodBooks i wydawnictwem Marginesy. Po wszelkie szczegóły odsyłam do tekstu poniżej:

„Stary człowiek i morze” E. Hemingway

Autor: Ernest Hemingway

Tytuł: Stary człowiek i morze

Wydawnictwo: Marginesy

Liczba stron: 106

Rok pierwszego wydania: 1952

Tłumaczenie: Kaja Gucio

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Wracamy do tej książki całe życie, bo klasyka dziś okazuje się niezwykle aktualna ‒ głosi tekst na czwartej stronie okładki. Mnie się jednak wydaje, że po klasykę sięgamy rzadko, za rzadko. Sama, będąc osobą, która czyta dużo, do klasycznych dzieł raczej nie wracam. Co roku w podsumowaniu literackim obiecuję sobie, że będę jej czytać więcej, trudno jednak spełnić ten postulat, gdy świeżynki książkowe kuszą. Rozgrzeszam się, przypominając sobie, że większość klasycznej literatury przeczytałam za czasów szkolnych (bo rzeczywiście czytałam ‒ z większą lub mniejszą przyjemnością ‒ wszystkie obowiązkowe lektury), ale ile z nich zrozumiałam i wyciągnęłam to zupełnie inna sprawa. Co więc się stało, że dziś przychodzę do Was z recenzją klasycznej książki Ernesta Hemingwaya „Stary człowiek i morze”? Skusiło mnie nowe wydanie, a przede wszystkim nowe tłumaczenie. To co, gotowi na polowanie na wielkiego marlina?

„Księga zwierząt niemalże niemożliwych” C. Henderson

Autor: Caspar Henderson

Tytuł: Księga zwierząt niemalże niemożliwych. Bestiariusz XXI wieku

Wydawnictwo: Marginesy

Liczba stron: 416

Rok pierwszego wydania: 2012

Tłumaczenie: Adam Olesiejuk, Zofia Szachnowska-Olesiejuk

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Bestiariusz, czyli księga opisująca realne, ale także mityczne i legendarne stwory, był gatunkiem popularnym w średniowieczu. Jego pierwowzorem stał się pochodzący z V w. łaciński przekład greckiego dzieła z II w. Physiologus. Autorzy bestiariuszy szeroko korzystali z odpowiednich wyimków z literatury antycznej, biorąc występujące tam stworzenia za pewnik. Stąd też bestiariusze zaludniały – uważane za realne, lecz rzadko występujące w przyrodzie średniowiecznej Europy – wiwerny, smoki, gryfy, bazyliszki czy jednorożce. Wiele rzeczywistych zwierząt obdarzonych było przez autorów bestiariuszy fantastycznymi cechami lub niezwykłym wyglądem (np. pantera przestawiana była z końską głową, rogami i ziejąca ogniem). Caspar Henderson, wychodząc od klasycznego bestiariusza, proponuje czytelnikom coś świeżego i nieoczywistego: bestiariusz niezwykłych zwierząt, które ponad wszelką wątpliwość istnieją naprawdę! Jego „Księga zwierząt niemalże niemożliwych” to zabawna, erudycyjna, mocno humanistyczna książka z dziedziny nauk biologicznych.