„Exodus” Ł. Orbitowski

Autor: Łukasz Orbitowski

Tytuł: Exodus

Wydawnictwo: SQN

Liczba stron: 448

Rok pierwszego wydania: 2017

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Są w życiu czytelnika momenty, które bolą. Jednym z nich jest to, gdy ma się jakiegoś literackiego pewniaka i ten pewniak zawiedzie. I to jest, niestety, właśnie ten przypadek. Łukasz Orbitowski, który zachwycił mnie swoimi książkami („Nadchodzi”, „Szczęśliwa ziemia”, „Wigilijne psy i inne opowieści”), tym razem w moim odczuciu po prostu się pogubił. Wrażenie to spotęgowało spotkanie autorskie z pisarzem, poświęcone właśnie tej książce. Autor mówił, że „Exodus” był planowany jako powieść drogi, jednak podczas zbierania materiału do książki, odwiedzania opisanych później miejsc i tworzenia Orbitowski doszedł do wniosku, że w XXI wieku już nie podróżujemy, a jedynie przemieszczamy się z miejsca na miejsce. Ta rwana, skokowa fabuła wyszła „Exodusowi” na złe.

Reklamy

„Kolej podziemna. Czarna krew Ameryki” C. Whitehead

Autor: Colson Whitehead

Tytuł: Kolej podziemna. Czarna krew Ameryki

Wydawnictwo: Albatros

Liczba stron: 384

Rok pierwszego wydania: 2016

Tłumaczenie: Rafał Lisowski

Źródło: Egzemplarz recenzencki

Wyzwanie: Wyzwanie czytelnicze 2017 (Pojazd)

---

Powieści opowiadających o niewolnictwie czarnoskórych jest dużo, a ja chętnie po nie sięgam. To ten typ literatury, który wywołuje zimny dreszcz na plecach (zwłaszcza na plecach Europejczyka), bowiem czytelnik zdaje sobie sprawę, że takie i inne (gorsze? brutalniejsze?) rzeczy działy się naprawdę. To jedna z niechlubnych i wstydliwych kart naszej historii. A jednak powinniśmy pamiętać – niech palą nas policzki, niech będzie nam wstyd, żebyśmy obiecywali sobie raz za razem, że nigdy nie powtórzymy tamtego szaleństwa. O straszliwym widmie kolonizacji i potworze zniewolenia i upodlenia drugiego człowieka pisali choćby Matthew Kneale w „Anglikach na pokładzie” czy Sue Monk Kidd w „Czarnych skrzydłach”, a to ledwie promil z długiej listy książek. Czy Colson Whitehead ma coś nowego do dodania w nagrodzonej Pulitzerem powieści „Kolej podziemna. Czarna krew Ameryki”?

„Marcowe fiołki” S. Jio

Autor: Sarah Jio

Tytuł: Marcowe fiołki

Wydawnictwo: Znak

Liczba stron: 304

Rok pierwszego wydania: 2011

Tłumaczenie: Julia Gryszczuk-Wicijowska

Źródło: Wypożyczona z biblioteki

---

Jeśli chodzi o książki o miłości, mogę chyba zaryzykować stwierdzenie, że czytelnicy dzielą się tu na dwie grupy – te grupy to pewnie, czemu nie? oraz a w życiu! Długo zaliczałam się do tej drugiej. No bo ileż można czytać o złamanych sercach, o poszukiwaniu Tego Jedynego przez kobiety po czterdziestym roku życia (czemu to są zawsze, borze szumiący! kobiety po czterdziestym roku życia?!), o nowych uroczych domkach kupionych/wybudowanych po przeprowadzce na wieś i o bieganiu po moście w strugach deszczu, do tego wylewając również strugi – łez (nie, wcale nie piję do pani G., zdaje Wam się)? No cóż. Przekonałam się w końcu, że nie wszystkie książki o uczuciach trzeba mierzyć jedną miarą i dałam niektórym autorom szansę. Ostatnio postanowiłam zapoznać się z Sarah Jio i jej „Marcowymi fiołkami”.

„Zielone kalosze” W. Szymanowska

Autor: Wanda Szymanowska

Tytuł: Zielone kalosze / Niebieskie sandały

Wydawnictwo: Novae Res

Liczba stron: 192

Rok pierwszego wydania: 2014

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Ale mam książkowy tydzień! Czytam jak szalona, co skutkuje tym, że i recenzje pojawiają się częściej 🙂 Tajemnica ma pięć liter i brzmi – u r l o p 😉 Tak jest! Urlop, którego jednym z głównych składników jest smakowanie książek na łóżku to mój ideał! A co jest lepsze na taki wolny czas od lekkiej obyczajówki? Z tą myślą wzięłam się do lektury „Zielonych kaloszy” Wandy Szymanowskiej…