„Tylko oddech” M. Knedler

Autor: Magdalena Knedler

Tytuł: Tylko oddech

Wydawnictwo: Novae Res

Liczba stron: 280

Rok pierwszego wydania: 2018

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Dzięki wydawnictwu Novae Res mogłam spełnić daną samej sobie obietnicę, że będę czytać więcej powieści Magdaleny Knedler, nawet mimo tego, że zwykle obyczajowe historie mnie odstraszają. Po naprawdę świetnej „Twarzy Grety di Biase”, historii o miłości, sztuce i miłości do sztuki przyszła więc pora na „Tylko oddech”. Ta powieść jest „bliżej tkanki”, to znaczy tym razem nie przeżywamy razem z bohaterami uniesień nad pięknem obrazów i rzeźb, a skupiamy się typowo na emocjach związanych z życiem codziennym, rodzinnym. „Pięć dni, trzy kobiety, dwóch mężczyzn, jedno spojrzenie i kilka sekund decydujących o śmierci”: ten krótki tekst z okładki dość dobrze oddaje, o czym jest ostatnia powieść Knedler.

Reklamy

„Skaza” R. Małecki

Autor: Robert Małecki

Tytuł: Skaza (Bernard Gross #1)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 568

Rok pierwszego wydania: 2018

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Roberta Małeckiego, toruńskiego twórcę kryminałów, obwołałam moim literackim objawieniem ostatnich lat. Małecki, choć debiutował dopiero 2 lata temu, zdążył wyrobić sobie pewną renomę swoimi mrocznymi, dopracowanymi powieściami z serii z dziennikarzem Markiem Benerem. Kiedy więc na rynku pojawił się pierwszy tom nowego cyklu, tym razem z policjantem Bernardem Grossem, aż zacierałam ręce z radości, ciesząc się na kolejne świetne książki. Akcja „Skazy” toczy się niedaleko Torunia (terenu Benera), w niewielkiej Chełmży. Czytelnicy kryminałów dobrze wiedzą, jak wdzięcznym tłem są takie małe miasteczka, w których niby każdy o każdym wszystko wie, ale jak przychodzi co do czego to okazuje się, że skrywają niejedną tajemnicę. Czy Robert Małecki wykorzystał tkwiący w Chełmży potencjał?

„Kiedyś cię odnajdę” M. Rogala

Autor: Małgorzata Rogala

Tytuł: Kiedyś cię odnajdę

Wydawnictwo: Replika

Liczba stron: 280

Rok pierwszego wydania: 2014

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

„Kiedyś cię odnajdę” to kryminalny debiut Małgorzaty Rogali, lubianej przeze mnie autorki, która zawiłe śledztwa łączy z mocnym tłem społeczno-obyczajowym. Byłam ciekawa, czy spodoba mi się wcześniejsza książka pisarki, bowiem śledząc losy Agaty Górskiej i Sławka Tomczyka zauważyłam, że Rogala rozwija się z powieści na powieść, i istniała uzasadniona obawa, że cofając się w książkową przeszłość autorki zauważę, że „Kiedyś cię odnajdę” jest słabsze od znanych mi już tytułów. Zaryzykowałam jednak i teraz mogę Wam opowiedzieć, jakie były moje wrażenia.

„Trup na plaży i inne sekrety rodzinne” A. Jadowska

Autor: Aneta Jadowska

Tytuł: Trup na plaży i inne sekrety rodzinne (Garstka z Ustki #1)

Wydawnictwo: SQN

Liczba stron: 304

Rok pierwszego wydania: 2018

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Aneta Jadowska ma całkiem pokaźne grono fanów doceniające jej wkład w rodzimą fantasy. Najbardziej znana jest z cyklu o Dorze Wilk, wiedźmie-policjantce, jednak poza heksalogią o Dorze napisała również cykl o Nikicie i sporo opowiadań. Teraz w pewnym sensie debiutuje ponownie, bowiem najnowsza powieść autorki „Trup na plaży i inne sekrety rodzinne” jest kryminałem. I choć początkowo wydaje się, że konwencja jest lekka i żartobliwa to jednak z czasem okazuje się, że trup znaleziony na usteckiej plaży jest jedynie początkiem, a Magda Garstka znajdzie różnego rodzaju umarlaków więcej.

„Grzech” N. Majewska-Brown

Autor: Nina Majewska-Brown

Tytuł: Grzech

Wydawnictwo: Dom Wydawniczy Rebis

Liczba stron: 384

Rok pierwszego wydania: 2017

Źródło: Egzemplarz recenzencki

Wyzwanie: Przeczytam kryminał

---

Wsi spokojna, wsi wesoła? Nie tym razem! Obraz sielskiej i anielskiej wsi we współczesnej literaturze raczej się nie pojawia. Owszem, istnieją książki opisujące losy zmęczonych życiem wśród miejskiego zgiełku pań, które uciekają na łono natury, by się wyciszyć i odetchnąć pełną piersią wśród kwiatowych rabatek, owocowych drzew i życzliwych ludzi zamieszkujących takie miejsca, jednak wydaje mi się, że to mocno cukierkowy i nieprawdziwy obraz polskiej wsi. Jestem dziwnie pewna, że bliższy jest on niestety temu, który opisała Nina Majewska-Brown w powieści kryminalno-obyczajowej „Grzech”.

„Oszpicyn” K. A. Zajas

Autor: Krzysztof A. Zajas

Tytuł: Oszpicyn

Wydawnictwo: Marginesy

Liczba stron: 560

Rok pierwszego wydania: 2017

Źródło: Egzemplarz recenzencki

Wyzwanie: Wyzwanie czytelnicze 2017 (Miejsce), Przeczytam kryminał

---

Czyż jest w Polsce miasto bardziej zdominowane przez swoją historię niż Oświęcim? Gdzie jeszcze pamięć o przeszłych, tragicznych wydarzeniach jest tak silna, jakie inne miasto, gdy spytamy kogoś o pierwsze skojarzenie, przywodzi na myśl śmierć, tłusty dym z krematoriów, cierpienie, okrutne prześladowania Żydów? Oświęcim do dziś nie zagoił swoich ran, a pamięć o tym, co działo się w mieście w czasie II WŚ jest wciąż żywa, i słusznie. Trzeba o tym pamiętać. Wydaje się zatem, że wzięcie na warsztat całego tego bólu i niewyobrażalnego okrucieństwa i włożenie ich w ramy kryminału z elementami horroru jest dość ryzykownym przedsięwzięciem, jednak Krzysztof A. Zajas zaryzykował i oddał w ręce czytelnika powieść pod tytułem „Oszpicyn”.

„Niebezpieczna gra” J. Opiat-Bojarska

Autor: Joanna Opiat-Bojarska

Tytuł: Niebezpieczna gra (Aleksandra Wilk #2) / Gra pozorów (#1) / Gra o wszystko (#3)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 436

Rok pierwszego wydania: 2016

Źródło: Egzemplarz recenzencki

Wyzwanie: Przeczytam polski kryminał

---

Kontynuacje niestety mają to do siebie, że są słabsze od części pierwszej. Bardzo często autorzy całe siły zdają się wkładać w wykreowanie świata, przedstawienie czytelnikowi bohaterów, wymyślenie jak najbardziej zaskakującej intrygi, a tomy drugie jakby tracą rozpęd. Spokojnie, to nie przypadek Opiat-Bojarskiej, która w „Niebezpiecznej grze”, drugiej części przygód psycholożki Aleksandry Wilk (którą czytelnik miał okazję poznać w „Grze pozorów”) udowadnia, że wykonała ogromną pracę, która przyniosła owoce. Po wydarzeniach z tomu pierwszego, kobieta próbuje osiągnąć chwiejną równowagę. Najważniejsze są dla niej jej dzieci, Kuba i Weronika. Aleksandra skupia się na przyszłości i stara się zapomnieć o tym, co było kiedyś. Ale pewne wydarzenia ją ukształtowały, i nie można ich traktować tak, jakby nigdy się nie zdarzyły. Szczególnie, że demony przeszłości lubią powracać…