Zbiorówka #1: M. Kallentoft, Cykl o komisarz Malin Fors

Kto? Mons Kallentoft

Co napisał? Cykl o komisarz Malin Fors, Cykl o Zacku Herrym

Za co go lubię? Za postać komisarz Malin Fors, za specyficzną narrację, za duchy ofiar, którym oddaje głos

By Mattias Blomgren – Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=28835639

Mons Kallentoft umieścił akcję cyklu o komisarz Malin Fors w dobrze sobie znanym miejscu. Szwedzki Linköping znajduje się w pobliżu niewielkiego Ljungsbro, w którym dorastał. Zanim zaczął pisać powieści kryminalne, Kallentoft pracował jako dziennikarz, a później w reklamie. To czyni postać Daniela Högfeldta, dziennikarza miejscowej gazety, tak wiarygodną.

Reklamy

„Furia” M. Larek

Autor: Michał Larek

Tytuł: Furia (Dekada #1)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 424

Rok pierwszego wydania: 2017

Źródło: Egzemplarz recenzencki

Wyzwanie: Przeczytam kryminał

---

Można już chyba śmiało powiedzieć, że Polska kryminałem stoi. Mamy wielu świetnych twórców tego gatunku: niektórzy akcję powieści osadzają współcześnie, inni są specjalistami na przykład od początków XX wieku czy okresu PRL-u. Michał Larek w „Furii”, która inicjuje cykl Dekada postanowił skupić się na kraju w momencie przemiany, gdzie z dnia na dzień umarł dawny porządek i nastało nowe prawo. Mamy więc rok 1992 i pewne tajemnicze morderstwo atrakcyjnie ubranej kobiety…

„Przeczucie” T. Honda

Autor: Tetsuya Honda

Tytuł: Przeczucie (Reiko Himekawa #1)

Wydawnictwo: Znak Literanova

Liczba stron: 352

Rok pierwszego wydania: 2006

Tłumaczenie: Rafał Śmietana

Źródło: Egzemplarz recenzencki

Wyzwanie: Przeczytam kryminał

---

A co tam, pomyślałam, zerkając na opis książki. Lubię kryminały i pasjonuje mnie Japonia, szczególnie jej kultura, więc czemu nie? „Przeczucie” Tetsuyi Hondy, pierwszy tom serii o młodej komisarz Reiko Himekawie to w rodzimym kraju autora hit: sprzedały się tam 4 miliony egzemplarzy, a sama historia stała się podstawą dwóch seriali, filmu telewizyjnego i kinowego hitu. W Polsce zaś kryminał japoński jest właściwie nieznany. Postanowiłam sprawdzić, jak polski odbiorca przyzwyczajony do kryminałów skandynawskich, amerykańskich oraz polskich odbierze powieść autora szumnie tytułowanego „cesarzem japońskiego kryminału”.

„Smak strachu” S. Hilary [PATRONAT]

Autor: Sarah Hilary

Tytuł: Smak strachu (Inspektor Marnie Rome #3) / W obcej skórze (#1) / Nie ma innej ciemności (#2)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 520

Rok pierwszego wydania: 2016

Tłumaczenie: Agnieszka Brodzik

Źródło: Egzemplarz recenzencki

Wyzwanie: Przeczytam kryminał

---

To już trzeci tom cyklu z inspektor Marnie Rome, policjantką, która wciąż mierzy się z traumą, jaka miała miejsce w jej prywatnym życiu. W Londynie niezmiennie czai się zło, a trudnych, bolesnych śledztw nie brakuje. Kolejny psychopata pogrywa z organami ścigania, kolejne osoby giną. Chciałoby się uśmiechnąć z pobłażaniem nad tą kryminalną kreacją, która sprawia, że każde miasto, jakie autor weźmie pod lupę, staje się najmroczniejszym miejscem na Ziemi, ale uśmiech szybko zamiera nam na ustach. Sarah Hilary potrafi przekonująco budować napięcie, a portrety zwyrodnialców, które tworzy, są niepokojąco realistyczne. Nie tylko bohaterowie powieści, ale również czytelnik może poczuć „Smak strachu”.

Cykl Vestmanna O. Løgmansbø

Autor: Ove Løgmansbø (Remigiusz Mróz)

Tytuł: Enklawa / Połów / Prom

Wydawnictwo: Dolnośląskie

Liczba stron: 400 / 416 / 344

Rok pierwszego wydania: 2016 / 2016 / 2017

Źródło: Kupione

Wyzwanie: Przeczytam kryminał

---

Sprawa pseudonimu pisarskiego Remigiusza Mroza wstrząsnęła polskim światem czytelniczym i podzieliła go na dwie części, a może raczej ustaliła pewne pęknięcia. Nie da się bowiem ukryć, że młody pisarz lubujący się w pisaniu kryminałów i thrillerów podzielił czytelników na dwa obozy: jedni z niecierpliwością czekają na kolejne tytuły ukazujące się pod jego szyldem, inni boją się otwierać swoje zamrażarki, bo nawet tam nie mają wytchnienia od skojarzeń z niezwykle płodnym pisarzem. Nie będę się dłużej odnosić do kwestii pseudonimu, bowiem po pierwsze to sprawa już nieco przebrzmiała, a po drugie wolę się skupić na literaturze, nie zaś na książkowych ploteczkach. I tak w maju i czerwcu przeczytałam trzy tomy składające się na Trylogię z Wysp Owczych: „Enklawę”, „Połów” i „Prom”. Czy Mróz jest jeszcze w stanie mnie zaskoczyć?

„Nic oprócz śmierci” M. Knedler [PATRONAT]

Autor: Magdalena Knedler

Tytuł: Nic oprócz śmierci (Komisarz Anna Lindholm #3) / Nic oprócz strachu (#1) / Nic oprócz milczenia (#2)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 536

Rok pierwszego wydania: 2017

Źródło: Egzemplarz recenzencki

Wyzwanie: Przeczytam kryminał

---

Komisarz Anny Lindholm nie opuszczają kłopoty: gdzie młoda policjantka się pojawi, tam materializują się i one. Choć Magdalena Knedler znów zmienia miejsce akcji (w tomie pierwszym była to Szwecja, w drugim Wenecja, a w trzecim Wiedeń), pech zdaje się za nią podążać i nie daje młodej komisarz odetchnąć. Sprawy z przeszłości również nie dają o sobie zapomnieć, szczególnie, że pewna postać znana z „Nic oprócz milczenia” zwraca się do Lindholm z prośbą o pomoc. W pracowni rzeźbiarskiej jej wnuka znaleziono ciało modelki. Tajemniczej kobiecie zależy, by Anna wykazała, że to nie jej wnuk odpowiedzialny jest za zbrodnię, choć na pierwszy rzut oka wydaje się, że to artysta uśmiercił swoją muzę. Śmierć jest wiedeńczykiem – czy Anna Lindholm jej uniknie w ostatniej części swoich przygód, powieści „Nic oprócz śmierci”?

„Deniwelacja” R. Mróz

Autor: Remigiusz Mróz

Tytuł: Deniwelacja (Seria z komisarzem Forstem #4) / Ekspozycja (#1) / Przewieszenie (#2) / Trawers (#3) / Zerwa (#5)

Wydawnictwo: Filia

Liczba stron: 496

Rok pierwszego wydania: 2017

Źródło: Egzemplarz recenzencki

Wyzwanie: Przeczytam kryminał

---

Gdy mniej więcej rok temu odkładałam na półkę „Trawers”, byłam pewna, że moja przygoda z Wiktorem Forstem się zakończyła. Towarzyszył temu pewien żal, ponieważ polubiłam niepokornego komisarza, ale równocześnie byłam ukontentowana, bo trylogia dobrze się rozwinęła i sensownie zakończyła, zamykając kolejne wątki trudnego śledztwa nad sprawą Bestii z Giewontu – okazuje się jednak, że to jeszcze nie koniec historii Forsta. Remigiusz Mróz rzeczywiście zostawił sobie lekko otwartą furtkę fabularną, a teraz bezszelestnie przez nią przeszedł, by później z hukiem przedstawić czytelnikom kolejną książkę z szybko przemianowanej z trylogii na serię historii z komisarzem. Czy było to dobre posunięcie? Cóż, można było się o tym przekonać tylko w jeden sposób, szybko więc sięgnęłam po „Deniwelację”.