„Tak będzie prościej” P. Semczuk [PATRONAT]

Autor: Przemysław Semczuk

Tytuł: Tak będzie prościej

Wydawnictwo: Rebis

Liczba stron: 432

Rok pierwszego wydania: 2018

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

To nie tylko kryminał! To powieść społeczna o tym, jak młoda jest nasza poprawność polityczna – pisze na okładce Marcin Wroński. I zaczynam od zacytowania tego blurba, bo jest wyjątkowo prawdziwy i dobrze opisuje to, co znajdzie czytelnik w najnowszej powieści Przemysława Semczuka „Tak będzie prościej”. Są wczesne lata dziewięćdziesiąte, Polska po przemianach ustrojowych, nowy rząd, policja zamiast milicji i kompletnie nowa rzeczywistość, do której Polacy się jeszcze nie przyzwyczaili. Jest wolny rynek, kwitnie handel i przemyt, na ulicach stoją cinkciarze, w barach od niedawna można dostać hamburgera i frytki. W tym świecie poznajemy Tadeusza Stecia, uznanego przewodnika górskiego, kolekcjonera cennych przedmiotów, homoseksualistę. Choć w tamtych czasach nikt nie mówi na niego inaczej niż „pedał”, a przy dobrej woli – „pederasta”.

Reklamy

„Grzech zaniechania” M. Rogala

Autor: Małgorzata Rogala

Tytuł: Grzech zaniechania (Agata Górska i Sławek Tomczyk #5) / Zapłata (#1) / Dobra matka (#2) / Ważka (#3) / Zastrzyk śmierci (#4) / Punkt widzenia (#6)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 344

Rok pierwszego wydania: 2018

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Grzech zaniechania to w teologii katolickiej taka sytuacja, gdy możemy i powinniśmy coś zrobić, a jednak tego nie robimy. U Małgorzaty Rogali mamy do czynienia ze społecznym wymiarem takiego zaniedbania. Winni są rodzice, którzy nie dopilnowali, by ich dzieci miały dobre życie. Matki, które prowadzają córki i synów na szkodliwe terapie, które nie pomagają, a wręcz szkodzą. Ojcowie, którzy nie mają odwagi sprzeciwić się żonom i zawalczyć o komfort psychiczny i szczęście własnego dziecka. Winni są też nieuczciwi psychologowie i psychiatrzy, którzy wykorzystują swoją wiedzę w zły sposób. Ich nieuczciwe praktyki godzą w najsłabszych, w tych, których jako społeczeństwo powinniśmy bronić. W dzieci. W „Grzechu zaniechania” Małgorzata Rogala porusza kontrowersyjny temat – i wsadza kij w mrowisko.

„Kiedyś cię odnajdę” M. Rogala

Autor: Małgorzata Rogala

Tytuł: Kiedyś cię odnajdę

Wydawnictwo: Replika

Liczba stron: 280

Rok pierwszego wydania: 2014

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

„Kiedyś cię odnajdę” to kryminalny debiut Małgorzaty Rogali, lubianej przeze mnie autorki, która zawiłe śledztwa łączy z mocnym tłem społeczno-obyczajowym. Byłam ciekawa, czy spodoba mi się wcześniejsza książka pisarki, bowiem śledząc losy Agaty Górskiej i Sławka Tomczyka zauważyłam, że Rogala rozwija się z powieści na powieść, i istniała uzasadniona obawa, że cofając się w książkową przeszłość autorki zauważę, że „Kiedyś cię odnajdę” jest słabsze od znanych mi już tytułów. Zaryzykowałam jednak i teraz mogę Wam opowiedzieć, jakie były moje wrażenia.

Zbiorówka #3: B. Minier, cykl o Martinie Servazie

Kto? Bernard Minier

Co napisał? Cykl o Martinie Servazie, Paskudną historię

Za co go lubię? Za filozoficzne wtręty, za policjanta-inteligenta i za wykreowanie jednego z najbardziej fascynujących zwyrodnialców, Juliana Hirtmanna

By Alain Schneider – Praca własna, CC-BY-SA-3.0

Bernard Minier dorastał w  Montréjeau, u stóp Pirenejów – i również w miasteczku w Pirenejach toczy się akcja jego najsłynniejszych powieści. Pisarstwu poświęcił się dopiero w wieku dojrzałym, jednak obecnie utrzymuje się jedynie z pisania książek. Zanim zaczął pisać, pracował jako celnik, z czasem awansując na stanowisko naczelnika służby celnej w Montreuil. Jego kryminały wyróżnia pewien filozoficzny namysł nad kondycją człowieka. Jednak nie zabraknie w nich najlepszych wyznaczników gatunku, to jest skomplikowanej zagadki kryminalnej, zwyrodniałego mordercy czy świetnie opisanej pracy policji.

Cykl o policjancie Martinie Servazie należy czytać po kolei. Wątki łączą się, sprawy kryminalne plączą, a kolejne ruchy przeciwnika francuskiego policjanta są zależne od jego poprzednich działań. Bo Hirtmann prowadzi z Servazem perwersyjną grę. A w tle pobrzmiewają symfonie Gustava Mahlera.

„Zastrzyk śmierci” M. Rogala

Autor: Małgorzata Rogala

Tytuł: Zastrzyk śmierci (Agata Górska i Sławek Tomczyk #4) / Zapłata (#1) / Dobra matka (#2) / Ważka (#3) / Grzech zaniechania (#5) / Punkt widzenia (#6)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 352

Rok pierwszego wydania: 2017

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

To już czwarty tom przygód policyjnego duetu, Agaty Górskiej i Sławka Tomczyka, i mogę z całą pewnością stwierdzić, że Małgorzata Rogala trzyma równy poziom. Co prawda najnowszy „Zastrzyk śmierci” zaczął po pewnym czasie od lektury zlewać mi się w jedno z poprzednimi tomami, ale… czy to na pewno minus? W przypadku Rogali powiedziałabym raczej, że świadczy to o konsekwentnym budowaniu przez autorkę świata przedstawionego, a skupianie się na istotnych problemach społecznych współczesnego świata stało się już jej znakiem firmowym. Ważność i aktualność poruszanych przez nią zagadnień to coś, co wyróżnia tę serię na polskim rynku kryminałów.

„Gra o wszystko” J. Opiat-Bojarska

Autor: Joanna Opiat-Bojarska

Tytuł: Gra o wszystko (Aleksandra Wilk #3) / Niebezpieczna gra (#2) / Gra pozorów (#1)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 456

Rok pierwszego wydania: 2017

Źródło: Egzemplarz recenzencki

Wyzwanie: Przeczytam kryminał

---

Cykl o psycholożce Aleksandrze Wilk niezwykle się rozwinął i chyba poszedł w zupełnie niezamierzonym przez autorkę kierunku – ale sądzę, że to dobrze! Pierwszy tom, „Gra pozorów”, pozwolił czytelnikowi delikatnie zarysować sytuację lekko zwariowanej Aleksandry, drugi, „Niebezpieczna gra”, rozkręcił fabułę, wprowadził nowe postaci i pozwolił lepiej poznać bohaterkę, a trzeci, czyli tegoroczna „Gra o wszystko” to wisienka na torcie i ukoronowanie historii rudej psycholożki. W tle wciąż Poznań, miasto, które darzę pewnym sentymentem, a na pierwszym planie… parafilie, czyli dewiacje seksualne. Jeśli jest jakiś trudny temat, który rzadko porusza się w literaturze gatunkowej to możecie być pewni, że Joanna Opiat-Bojarska prędzej czy później weźmie go na tapet.

Zbiorówka #1: M. Kallentoft, Cykl o komisarz Malin Fors

Kto? Mons Kallentoft

Co napisał? Cykl o komisarz Malin Fors, Cykl o Zacku Herrym

Za co go lubię? Za postać komisarz Malin Fors, za specyficzną narrację, za duchy ofiar, którym oddaje głos

By Mattias Blomgren – Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=28835639

Mons Kallentoft umieścił akcję cyklu o komisarz Malin Fors w dobrze sobie znanym miejscu. Szwedzki Linköping znajduje się w pobliżu niewielkiego Ljungsbro, w którym dorastał. Zanim zaczął pisać powieści kryminalne, Kallentoft pracował jako dziennikarz, a później w reklamie. To czyni postać Daniela Högfeldta, dziennikarza miejscowej gazety, tak wiarygodną.