„Ciszej niż śmierć” S. Hilary [PATRONAT]

Autor: Sarah Hilary

Tytuł: Ciszej niż śmierć (Inspektor Mar­nie Rome #4) / W obcej skórze (#1) / Nie ma innej ciemności (#2) / Smak strachu (#3)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 502

Rok pierwszego wydania: 2017

Tłumaczenie: Agnieszka Brodzik

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Sarah Hilary konsekwentnie rozwija cykl o komisarz Marnie Rome, i zdaje się, że dobrze wie dokąd zmierza. W czwartym tomie ponownie czytamy o dziecięcych gangach, które odegrały swoją rolę w „Smaku strachu”. Nie jest to niestety bynajmniej wymyślony na potrzeby kryminału proceder: magazyn „The Times” podaje, że obecnie w Wielkiej Brytanii ponad 70 tysięcy nastolatków określa się jako członkowie gangów. 32,5 tysiąca z nich ma 10-15 lat. To coraz poważniejszy problem, z którym władze nie potrafią sobie poradzić. W „Ciszej niż śmierć” nieletni są wykorzystywani przez dorosłych przestępców na przykład do włamań w miejsca, gdzie rosły mężczyzna by się nie dostał lub zostałby szybko zauważony. Na kręcące się dzieciaki często nikt nie zwraca uwagi.

Reklamy

„Outsider” S. King

Autor: Stephen King

Tytuł: Outsider

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Liczba stron: 640

Rok pierwszego wydania: 2018

Tłumaczenie: Tomasz Wilusz

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Stephen King nie zwalnia tempa. Przeciwnie, mam wrażenie, że w ostatnich latach jakby przyspieszył – a wielbiciele jego twórczości znów często dostają kolejne tytuły mistrza horroru. Tym razem pisarz powraca do thrillera z elementami nadprzyrodzonymi, które to połączenie wypróbował już przy trylogii z Billem Hodgesem. W „Outsiderze” otrzymamy zresztą zgrabne nawiązanie do tamtych historii, bowiem w pewnym momencie na scenę wkracza jeden z bohaterów tamtego cyklu. Który i co tam robi? Tego już nie zdradzę.

„Zerwa” R. Mróz

Autor: Remigiusz Mróz

Tytuł: Zerwa (Seria z komisarzem Forstem #5) / Ekspozycja (#1) / Przewieszenie (#2) / Trawers (#3) / Deniwelacja (#4)

Wydawnictwo: Filia

Liczba stron: 496

Rok pierwszego wydania: 2018

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Jak może pamiętacie nie byłam przekonana do kontynuacji cyklu o Forście. Cykl miał być trylogią, ale autor czuł potrzebę domknięcia pewnych wątków i rozbudował go do pięciu części. „Zerwa”, czyli najnowsza powieść Remigiusza Mroza, ma być już ostatecznym zakończeniem losów Wiktora Forsta i Olgi Szrebskiej. Może i jest w tym jakaś słuszność, że te dwie części jeszcze powstały (choć na słabszy tom czwarty chętnie spuściłabym zasłonę zapomnienia), bowiem teraz rzeczywiście najistotniejsze wątki zostały domknięte. Przede wszystkim wreszcie dowiadujemy się, co stało się z zaginioną w „Ekspozycji” dziennikarką.

„Tak będzie prościej” P. Semczuk [PATRONAT]

Autor: Przemysław Semczuk

Tytuł: Tak będzie prościej

Wydawnictwo: Rebis

Liczba stron: 432

Rok pierwszego wydania: 2018

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

To nie tylko kryminał! To powieść społeczna o tym, jak młoda jest nasza poprawność polityczna – pisze na okładce Marcin Wroński. I zaczynam od zacytowania tego blurba, bo jest wyjątkowo prawdziwy i dobrze opisuje to, co znajdzie czytelnik w najnowszej powieści Przemysława Semczuka „Tak będzie prościej”. Są wczesne lata dziewięćdziesiąte, Polska po przemianach ustrojowych, nowy rząd, policja zamiast milicji i kompletnie nowa rzeczywistość, do której Polacy się jeszcze nie przyzwyczaili. Jest wolny rynek, kwitnie handel i przemyt, na ulicach stoją cinkciarze, w barach od niedawna można dostać hamburgera i frytki. W tym świecie poznajemy Tadeusza Stecia, uznanego przewodnika górskiego, kolekcjonera cennych przedmiotów, homoseksualistę. Choć w tamtych czasach nikt nie mówi na niego inaczej niż „pedał”, a przy dobrej woli – „pederasta”.

„Grzech zaniechania” M. Rogala

Autor: Małgorzata Rogala

Tytuł: Grzech zaniechania (Agata Górska i Sławek Tomczyk #5) / Zapłata (#1) / Dobra matka (#2) / Ważka (#3) / Zastrzyk śmierci (#4) / Punkt widzenia (#6)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 344

Rok pierwszego wydania: 2018

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Grzech zaniechania to w teologii katolickiej taka sytuacja, gdy możemy i powinniśmy coś zrobić, a jednak tego nie robimy. U Małgorzaty Rogali mamy do czynienia ze społecznym wymiarem takiego zaniedbania. Winni są rodzice, którzy nie dopilnowali, by ich dzieci miały dobre życie. Matki, które prowadzają córki i synów na szkodliwe terapie, które nie pomagają, a wręcz szkodzą. Ojcowie, którzy nie mają odwagi sprzeciwić się żonom i zawalczyć o komfort psychiczny i szczęście własnego dziecka. Winni są też nieuczciwi psychologowie i psychiatrzy, którzy wykorzystują swoją wiedzę w zły sposób. Ich nieuczciwe praktyki godzą w najsłabszych, w tych, których jako społeczeństwo powinniśmy bronić. W dzieci. W „Grzechu zaniechania” Małgorzata Rogala porusza kontrowersyjny temat – i wsadza kij w mrowisko.

„Kiedyś cię odnajdę” M. Rogala

Autor: Małgorzata Rogala

Tytuł: Kiedyś cię odnajdę

Wydawnictwo: Replika

Liczba stron: 280

Rok pierwszego wydania: 2014

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

„Kiedyś cię odnajdę” to kryminalny debiut Małgorzaty Rogali, lubianej przeze mnie autorki, która zawiłe śledztwa łączy z mocnym tłem społeczno-obyczajowym. Byłam ciekawa, czy spodoba mi się wcześniejsza książka pisarki, bowiem śledząc losy Agaty Górskiej i Sławka Tomczyka zauważyłam, że Rogala rozwija się z powieści na powieść, i istniała uzasadniona obawa, że cofając się w książkową przeszłość autorki zauważę, że „Kiedyś cię odnajdę” jest słabsze od znanych mi już tytułów. Zaryzykowałam jednak i teraz mogę Wam opowiedzieć, jakie były moje wrażenia.

Zbiorówka #3: B. Minier, cykl o Martinie Servazie

Kto? Bernard Minier

Co napisał? Cykl o Martinie Servazie, Paskudną historię

Za co go lubię? Za filozoficzne wtręty, za policjanta-inteligenta i za wykreowanie jednego z najbardziej fascynujących zwyrodnialców, Juliana Hirtmanna

By Alain Schneider – Praca własna, CC-BY-SA-3.0

Bernard Minier dorastał w  Montréjeau, u stóp Pirenejów – i również w miasteczku w Pirenejach toczy się akcja jego najsłynniejszych powieści. Pisarstwu poświęcił się dopiero w wieku dojrzałym, jednak obecnie utrzymuje się jedynie z pisania książek. Zanim zaczął pisać, pracował jako celnik, z czasem awansując na stanowisko naczelnika służby celnej w Montreuil. Jego kryminały wyróżnia pewien filozoficzny namysł nad kondycją człowieka. Jednak nie zabraknie w nich najlepszych wyznaczników gatunku, to jest skomplikowanej zagadki kryminalnej, zwyrodniałego mordercy czy świetnie opisanej pracy policji.

Cykl o policjancie Martinie Servazie należy czytać po kolei. Wątki łączą się, sprawy kryminalne plączą, a kolejne ruchy przeciwnika francuskiego policjanta są zależne od jego poprzednich działań. Bo Hirtmann prowadzi z Servazem perwersyjną grę. A w tle pobrzmiewają symfonie Gustava Mahlera.