„Nawiedzony Dom na Wzgórzu” S. Jackson

Autor: Shirley Jackson

Tytuł: Nawiedzony Dom na Wzgórzu

Wydawnictwo: Replika

Liczba stron: 304

Rok pierwszego wydania: 1959

Tłumaczenie: Maria Hallab-Streszewska

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Klasyka grozy ma w sobie coś, co nieodmiennie mnie pociąga. Specyficzny klimat objawiający się w niedomówieniach, w bohaterach, co do kondycji psychicznej których nie mamy pewności, w starych domostwach i zakurzonych zamczyskach, w zegarze, który nagle zaczyna wybijać sam godzinę czy w łomoczącym ni stąd, ni zowąd w środku nocy oknie… Klasyka grozy odmiennie niż współczesny krwawy horror nie straszy wprost, tylko budzi lęk wynikający z tego, że wraz z bohaterami nie jesteśmy pewni czy możemy wierzyć swoim osądom – nagle zdrowy rozsądek nie jest już naszym sprzymierzeńcem i zaczynamy podawać wszystko w wątpliwość. Motyw nawiedzonego domu jest obecnie mocno wyeksploatowany w literaturze i filmie, ale to właśnie ona, Shirley Jackson, była jego prekursorką. „Nawiedzony Dom na Wzgórzu” (znany wcześniej w Polsce jako „Nawiedzony”) to sztandarowy przedstawiciel grozy, którego każdy fan gatunku znać powinien.

Reklamy

„Domofon” Z. Miłoszewski

Autor: Zygmunt Miłoszewski

Tytuł: Domofon

Wydawnictwo: W.A.B.

Liczba stron: 224

Rok pierwszego wydania: 2005

Źródło: Wypożyczona z biblioteki

Wyzwanie: Klucznik (Coś czerwonego)

---

Opowiem Wam bajkę, chcecie? Jest już ciemno i cicho, mrok wlewa się powoli zza okna do Waszego pokoju, jest coraz ciemniej, ciszej… i wtedy słyszycie okropny wrzask. Co to było?! Biegniecie w dół po schodach, właściwie wcale nie jesteście ciekawi, chcecie się po prostu wydostać! Już, już, drugie piętro, pierwsze, parter, adidasy stukają po schodach, widzicie drzwi klatki schodowej, na szczęście otwarte, za nimi świat, bezpieczny (no dobra, wcale nie, ale wszystko lepsze od tego wrzasku), biegniecie i… odbijacie się od wejścia. Powtarzam, drzwi są otwarte. Nie możecie jednak wyjść. Do takiej bajki zaprasza mnie i Ciebie, i Was wszystkich Zygmunt Miłoszewski w książce „Domofon”.