„Biblia queeru” red. J. Guinness

Tytuł: Biblia queeru

Wydawnictwo: Znak Koncept

Liczba stron: 336

Rok pierwszego wydania: 2021

Tłumaczenie: Zofia Szachnowska-Olesiejuk

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

„Biblia queeru” w naszym kraju może brzmieć jak prowokacja, ale myślę, że nie o nią chodziło redagującemu tom Jackowi Guinnessowi. Potocznie biblia oznacza bowiem dużych rozmiarów księgę, w której można znaleźć ważne i godne naśladowania wzory zachowań. W tej publikacji można poznać 24 inspirujące nieheteronormatywne osoby opisane przez ich fanów. Ci drudzy są często równocześnie idolami innych, bo o swoich mentorkach, mentorach czy osobach mentorskich piszą chociażby Elthon John czy Graham Norton. Gotowi na poznanie wszystkich kolorów tęczy?

„Cantoras” C. De Robertis

Autor: Carolina De Robertis

Tytuł: Cantoras

Wydawnictwo: Albatros

Liczba stron: 448

Rok pierwszego wydania: 2019

Tłumaczenie: Izabela Matuszewska

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Na polskim rynku jak grzyby po deszczu wyrastają ostatnio powieści o osobach nieheteronormatywnych. Czy to dobrze, czy źle? Ja jestem zdania, że o ile nie są to byle jak posklejane historie stworzone bez pogłębienia wiedzy i napisane bez wrażliwości, to wszyscy na tym zyskujemy. Ci spod znaku LGBTQ+, bo mają swoją reprezentację, a ci heteroseksualni dlatego, że mogą poszerzyć horyzonty i poznać Innego. Wydaje mi się, że zdecydowana większość tych historii opowiada o gejach, związki lesbijskie spychając w kąt. O kobietach kochających kobiety od lat pisze Sarah Waters i… na tym mogłabym skończyć do niedawna swoją listę, poznałam jednak na szczęście Carolinę De Robertis i jej powieść „Cantoras”.

„Polacy pod tęczową flagą” A. Konieczyńska

Autor: Anna Konieczyńska

Tytuł: Polacy pod tęczową flagą

Wydawnictwo: Znak

Liczba stron: 350

Rok pierwszego wydania: 2021

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Jestem sojuszniczką osób LGBTQ+. Staram się je wspierać jak mogę: chodzę na marsze równości, zawsze głośno mówię, co myślę, gdy ktoś wygłasza krzywdzące zdania czy stereotypy na temat takich ludzi, chodzę na protesty, gdzie walczy się o ich prawa, podpisuję równościowe petycje, noszę tęczowe akcesoria czy wreszcie staram się kształcić moje otoczenie w tym temacie. Nie piszę tego, żeby się przechwalać, tylko żeby podpowiedzieć wam rozwiązania, bo może chcielibyście jakoś wesprzeć tęczową społeczność, a nie wiecie jak? Proszę bardzo. Nigdy dość nauki w dobrym sojusznictwie, więc chętnie sięgam po publikacje na temat osób LGBTQ+. Tym razem wpadła mi w ręce książka Anny Konieczyńskiej „Polacy pod tęczową flagą”.