„Nazwałem go Krawat” M. Michiko Flašar

Autor: Milena Michiko Flašar

Tytuł: Nazwałem go Krawat

Wydawnictwo: Oficyna Lustro

Liczba stron: 128

Rok pierwszego wydania: 2021

Tłumaczenie: Barbara Bruks

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Hikikomori ‒ wycofany społecznie, zamknięty, niekomunikujący się z otoczeniem. To określenie przybyło do nas z Japonii i ma się całkiem dobrze, pojawia się nawet w popkulturze, a to znaczy, że musi być już u nas nieźle zakorzenione. Słowo hikikomori nabrało nowego znaczenia w latach 90. XX wieku w wyniku badań naukowych zjawiska nasilającego się w Japonii, polegającego na izolowaniu się od społeczeństwa, zamknięcia się przez długi czas wewnątrz własnego domu lub pokoju i niemożności uczestnictwa w życiu społecznym._¹ Czasem stan ten wynika z zaburzeń i chorób psychicznych, lecz z reguły to długotrwałe przebywanie poza obszarem społecznych interakcji oraz prowadzenie specyficznego stylu życia prowadzi do zamknięcia się w pokoju. Pamiętacie film „Sala samobójców”? No właśnie. Hikikomori jest również narratorem książki „Nazwałem go Krawat”, autorki japońsko-austriackiego pochodzenia.

„Bez winy” M. Crummey

Autor: Michael Crummey

Tytuł: Bez winy

Wydawnictwo: Wiatr od morza

Liczba stron: 360

Rok pierwszego wydania: 2019

Tłumaczenie: Michał Alenowicz

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

W „Bez winy” Michaela Crummeya od początku czuć pewne podskórne napięcie, które każe czytelnikowi z uwagą śledzić losy bohaterów. Jak zawsze powracamy na zimną i niegościnną Nową Fundlandię, cofając się do przełomu XVIII i XIX wieku. Znów znajdujemy się wśród niegościnnych skał, w towarzystwie wyjącego wichru, słonego żywiołu morza, który może w każdej chwili wessać człowieka w swoją głębinę i już nigdy go nie wypuścić. Tym razem dostajemy historię Ady i Evereda, rodzeństwa żyjącego wraz z rodzicami w odciętej od świata zatoczce na północnym wybrzeżu Nowej Fundlandii.