Share Week 2015

O idei Share Weeku dowiedziałam się w najmilszy możliwy sposób – gdy zostałam uwzględniona w spisie Pani Owcy. Owieczka napisała, że:

Karolinka ujęła mnie swoją otwartością, szczerością i sympatią dla ludzi w blogosferze. Czytanie jej tekstów sprawia mi nieukrywaną przyjemność. Miałam okazję przez chwilę z nią porozmawiać osobiście i bije od niej sympatia porównywalna do tej, która wyłania się z jej tekstów o literaturze i komentarzy przy tekstach innych osób. Potwierdzenie może stanowić już sam fakt, że to JA podeszłam z własnej, nieprzymuszonej woli do osoby, której kompletnie nie znam.

Dziękuję za tyle miłych słów ❤

A na czym polega idea Share Weeku? Na polecaniu innym ważnych dla siebie i po prostu dobrych blogów. Takich, które coś dla nas znaczą, które są dobrej jakości – które są warte tego, by poznało je większe grono osób. Resztę szczegółów przeczytacie na blogu Andrzeja Tucholskiego JestKultura.

Terror większości w internecie, czyli blogowi naziści atakują

Brr, zrobiło się strasznie? A może śmiesznie, dziwnie? Jeśli odpowiedzieliście twierdząco to dobrze, bo te wszystkie odczucia po trochu towarzyszyły mi podczas dyskusji Fachowcy vs amatorzy, czyli jak nowe media zmieniły krytykę literacką. Wcale nie chciało mi się jechać do Katowic, do klubu Prokultura. O 17? Po pracy, we środę? Ale wzięłam się w garść i wsiadłam do tramwaju, wybierając się na uroczą pięćdziesięciominutową wycieczkę przez trzy miasta, żeby potem nie marudzić, że u mnie, na Górnym Śląsku, to nic ciekawego się nie dzieje, tylko wszystko albo w Warszawie, w Krakowie albo nad morzem.