„Ani złego słowa” U. Iweala

Autor: Uzodinma Iweala

Tytuł: Ani złego słowa

Wydawnictwo: Poznańskie

Liczba stron: 272

Rok pierwszego wydania: 2018

Tłumaczenie: Piotr Tarczyński

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Lubię się konfrontować z odmiennymi od mojego punktami widzenia narracjami, tylko tak bowiem mogę spróbować zrozumieć Innego. Inny, czyli nie biały, heteronormatywny Europejczyk, ktoś wykluczony poza znany mi krąg osób, różny. Inny, którego warto poznać, któremu warto oddać głos. Gdy więc sięgałam po „Ani złego słowa” Uzodinmy Iweali, byłam potrójnie daleka od perspektywy jego bohatera: nigeryjskiego, religijnego chłopaka mieszkającego w Stanach Zjednoczonych, który pewnego dnia dopuszcza do siebie trudną myśl, że jest gejem. Cóż mogę wiedzieć o tych emocjach? Po trzykroć nic, a jednak chcę poznać tę perspektywę i spróbować zrozumieć. Czego uczy mnie historia Niru?

„Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie” J. Ward

Autor: Jasmyn Ward

Tytuł: Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie

Wydawnictwo: Poznańskie

Liczba stron: 340

Rok pierwszego wydania: 2017

Tłumaczenie: Jędrzej Polak

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Są takie tematy, o których moim zdaniem wciąż warto mówić głośno, bo dużo czasu musi jeszcze minąć, byśmy mieli prawo powiedzieć „dość”. To książki o niesprawiedliwości, o wielkich zbrodniach, o rasizmie, o kolonializmie, o niewolnictwie, o cierpieniach ze względu na wyznanie, płeć, orientację seksualną, o wojnach i konfliktach światowych. Równocześnie dla mnie są to też historie, które, choć są do siebie w pewien sposób podobne, to jednak poprzez jednostkowe przeżycia bohaterów każda z nich jest inna i każda warta opowiedzenia. Niech smutna pieśń się o nich niesie i nigdy nie milknie. „Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie” Jesmyn Ward to kolejna opowieść o ciemnoskórej twarzy Ameryki, a choć jej akcja toczy się w czasach współczesnych, to jednak pokazuje, że Afroamerykanie nie mają możliwości oderwania się od przeszłości i że ich smutna historia wciąż jest dla nich żywa.

„Następne życie” A. Lish

Autor: Atticus Lish

Tytuł: Następne życie

Wydawnictwo: Poznańskie

Liczba stron: 512

Rok pierwszego wydania: 2014

Tłumaczenie: Szymon Żuchowski

Źródło: Egzemplarz recenzencki

---

Ameryka wciąż jawi się nam jako piękny sen, państwo szans do wykorzystania, pieniędzy, które niemal leżą na ulicy, trzeba tylko wiedzieć, kiedy spojrzeć pod nogi. Nowy Jork i Ameryka nie są już jednak takie same: po 11 września 2001 roku, gdy w wyniku zamachu runęły wieże World Trade Center, a życie straciło tysiące osób, Ameryka zamknęła swe szeroko otwarte ramiona. Odtąd każdy obcy jest podejrzany, każdy imigrant skrupulatnie sprawdzany pod kątem zagrożenia terrorystycznego, a każdy Amerykanin nieufny wobec przybyszów z innych krajów. Tu już nie działa scenariusz „od pucybuta do milionera”, teraz króluje prawdziwa opowiastka „od pracy w obskurnej knajpie do pracy w innej obskurnej knajpie”. Taki jest los Zou Lei, nielegalnej imigrantki z chińskiej prowincji, głównej bohaterki „Następnego życia” Atticusa Lisha.

„Magiczne lata” R. McCammon

Autor: Robert McCammon

Tytuł: Magiczne lata

Wydawnictwo: Papierowy Księżyc

Liczba stron: 652

Rok pierwszego wydania: 1991

Tłumaczenie: Maria Grabska-Ryńska

Źródło: Kupiona

Wyzwanie: Czytam opasłe tomiska (652 strony), Klucznik (Książka w książce)

---

Ach, lata ’60… Dlaczego mam do nich taki sentyment? Nijak ich przecież nie pamiętam, a jednak coś sprawia, że lubię zagłębiać się w książki opisujące tę epokę. Pewnie niejaki wpływ ma na to moja ukochana muzyka, czyli klasyczny rock z The Doors na czele, ale mimo wszystko… To nie tylko radosne czasy dzieci-kwiatów i era wolności, ale też tak tragiczne wydarzenia jak wojna w Wietnamie czy kolejna fala prześladowań czarnoskórych ludzi przez Ku Klux Klan. A jednak w tytułach opowiadających o latach sześćdziesiątych jest jakaś magia. Tak jak ma to miejsce w (nomen omen) „Magicznych latach” Roberta McCammona.

„Sekretne życie pszczół” S. Monk Kidd [PRZEDPREMIEROWO]

Autor: Sue Monk Kidd

Tytuł: Sekretne życie pszczół

Wydawnictwo: Literackie

Liczba stron: 352

Rok pierwszego wydania: 2002

Tłumaczenie: Andrzej Szulc

Źródło: Egzemplarz recenzencki

Wyzwanie: Klucznik (Przecinek i kropka), Okładkowe love

---

Premiera już jutro, 19 marca!

W prozie Sue Monk Kidd zakochałam się po przeczytaniu „Czarnych skrzydeł” (moja recenzja tutaj). Kiedy więc się dowiedziałam, że jej poprzednia książka, „Sekretne życie pszczół”, zostanie wznowiona przez Wydawnictwo Literackie, i to w takiej samej przepięknej szacie graficznej, nie wahałam się ani chwili. Po prostu musiałam sięgnąć po tę książkę! Czy ta powieść podobała mi się tak samo jak „Czarne skrzydła”? Nie do końca – i żałuję, że nie czytałam książek Kidd według lat, w jakich zostały napisane.

„Zaginiona dziewczyna” G. Flynn

Autor: Gillian Flynn

Tytuł: Zaginiona dziewczyna

Wydawnictwo: G+J

Liczba stron: 652

Rok pierwszego wydania: 2012

Tłumaczenie: Magdalena Koziej

Źródło: Wypożyczona z biblioteki

Wyzwanie: Z literą w tle, Czytam opasłe tomiska (652 strony), Klucznik (Przecinek i kropka)

---

Małżeństwo Nicka i Amy może nie wydaje się idealne, ale w każdym razie całkiem dobre. Właśnie obchodzą piątą rocznicę ślubu, a mężczyzna szykuje się na coroczną tradycję poszukiwania prezentu, który ukryła jego żona. Nick musi rozwiązać kilka zagadek dotyczących ich znajomości. Fakt, nie jest w tym najlepszy, ale podejmuje grę, którą żona szykuje mu na wzór tej, jaką jej ojciec urządzał zawsze dla jej matki. Rodzice Amy są psychologami i zbili fortunę na serii książeczek inspirowanych postacią swojej córki. Cóż, to może być trochę przytłaczające… Ale Nick to przecież wspaniały facet i świetnie rozumie Amy, prawda? Prawda?… Cóż, w piątą rocznicę ślubu Amy ginie, a podejrzenia padają na jej męża.

„Czarne skrzydła” S. Monk Kidd

Autor: Sue Monk Kidd

Tytuł: Czarne skrzydła

Wydawnictwo: Literackie

Liczba stron: 485

Rok pierwszego wydania: 2014

Tłumaczenie: Marta Kisiel-Małecka

Źródło: Kupiona

Wyzwanie: Czytam opasłe tomiska (485 stron), Okładkowe love

---

Pewnym „problemem” książkowej blogosfery jest to, że często się zdarza, iż wszyscy (albo większość) w tym samym czasie piszą o tej samej książce. Dany tytuł i okładkę widzi się na co drugiej stronie z recenzjami – co oczywiście tylko dobrze świadczy o promocji wydawnictwa, ale może być odrobinę męczące. Zwykle nie chwytam się za „głośne” książki, ale inaczej jest z historiami polecanymi przez wielu blogerów – ponieważ (lukier) wybrałam Was, ufam Wam i częstokroć mamy zbieżne gusta (koniec lukru). Niedawno na Waszych blogach zaroiło się od recenzji książki Sue Monk Kidd pod tytułem „Czarne skrzydła”.