„Ważka” M. Rogala

Autor: Małgorzata Rogala

Tytuł: Ważka (Agata Górska i Sławek Tomczyk #3) / Zapłata (#1) / Dobra matka (#2) / Zastrzyk śmierci (#4) / Grzech zaniechania (#5) / Punkt widzenia (#6) / Cicha noc (#7) / Kwestia winy (#8)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Liczba stron: 376

Rok pierwszego wydania: 2017

Źródło: Egzemplarz recenzencki

Wyzwanie: Przeczytam kryminał, Wyzwanie czytelnicze 2017 (Zwierzę)

---

Przyznam szczerze, że czekałam na kolejne śledztwo Górskiej i Tomczyka, bowiem „Zapłata” oraz „Dobra matka” zostawiły mnie z poczuciem niedosytu. Losy poturbowanej życiowo starszej aspirant Agaty Górskiej oraz jej przyjaciela i zawodowego partnera Sławka Tomczyka zainteresowały mnie na tyle, że dwa poprzednie tomy przeczytałam w mgnieniu oka. Nie inaczej – niestety – było i tym razem, znów nie dane było mi się podelektować lekturą, bowiem „Ważka” skonstruowana jest tak, że wręcz nie sposób jej na chwilę odłożyć. Gdy się już zacznie lekturę, nie ma rady – trzeba czytać.

Trzeci tom kontynuuje śledztwo, które zadzierzgnęło się w „Dobrej matce”. Pewna niewyjaśniona sprawa nie daje Górskiej spokoju, postanawia więc działać na własną rękę, choć jedynym tropem jest ozdobna broszka w kształcie ważki. Tymczasem jej kolega z wydziału, Sławek Tomczyk, prowadzi dochodzenie w sprawie zabójstwa wyrachowanego dziennikarza, którego zwłoki zostały znalezione w wannie. Wiele osób mogło chcieć jego śmierci, bowiem mężczyzna na swoim portalu umieszczał bezlitosne, szkalujące artykuły, które niejednemu niechlubnemu „bohaterowi” tych tekstów złamały życie. Daniel Woźnicki bez skrupułów wyciągał najgorsze brudy w pogoni za sensacją. Policja ma przed sobą niełatwe zadanie, bowiem krąg podejrzanych jest wyjątkowo duży. Kto zemścił się na bezwzględnym dziennikarzu? I czy obie sprawy mogą mieć ze sobą coś wspólnego?

Małgorzata Rogala po raz kolejny udowadnia, że świetnie sobie radzi w kryminałach z bogatą warstwą obyczajową. Sprawy, które prowadzą jej policjanci są zawsze mocno osadzone w rzeczywistości i poruszają ważne problemy społeczne: po przyjrzeniu się tematyce pedofilii i opisaniu niebezpieczeństw płynących z beztroskiego eksponowania życia swoich pociech w mediach społecznościowych, pisarka sięga po temat mediów brukowych, żerujących na krzywdzie człowieka. Do czego można się posunąć w pogoni za sensacją i dla dobrej klikalności strony? Warto sobie uświadomić, że nie jest to problem odległy, który nas nie dotyczy: ile razy sami kliknęliśmy w sensacyjny nagłówek, który znaleźliśmy na którymś z internetowych portali? Jak często wierzymy „brukowcom”, nie weryfikując nawet informacji, które podają i przekazując je dalej?

Muszę przyznać, że tym razem bardziej niż wątek kryminalny (ten był w moim odczuciu ciut słabszy niż w „Dobrej matce”), wciągnął mnie prywatny, pokazujący relacje między Górską a Tomczykiem. Zgodnie z obietnicą Małgorzata Rogala zdradziła również co nieco z życia osobistego Sławka Tomczyka, a do tego dodała rumieńców znajomości dwójki policjantów. Ciekawym zabiegiem jest także napisanie powieści w powieści – poza walorem artystycznym, cytowana w treści książka ma bezpośredni związek ze śledztwem – dobrze więc, że Górska zarwała nad jej lekturą noc…

Jeśli chodzi o miks kryminału i powieści obyczajowej, Polska nie ma się czego wstydzić: twórczość takich pisarek jak Magdalena Knedler, Joanna Opiat-Bojarska czy omawianej właśnie Małgorzaty Rogali udowadnia, że rodzima literatura nie zostaje w tyle względem zagranicznej, co mnie bardzo cieszy. Małgorzata Rogala zapewnia, że to nie ostatnie śledztwo Górskiej i Tomczyka, czekam więc na kolejny tom cyklu, ciekawa, jaką sprawę tym razem zaserwuje swoim policjantom autorka – powieść podobno jest już u wydawcy. Obawiam się, że to znowu będzie to lektura na jedno popołudnie.

View this post on Instagram

Niektóre książki czyta się za szybko 😪 I to był właśnie ten przypadek 😊 Małgorzata Rogala "Ważka" – recenzja już niebawem. #małgorzatarogala #ważka #wydawnictwoczwartastrona #kryminał

A post shared by Karolina Sosnowska (@tanayah_czyta) on Apr 4, 2017 at 7:12am PDT

5-/6

Za egzemplarz recenzencki książki dziękuję wydawnictwu Czwarta Strona: